آدم ها به هم گل  می دهند ، چون معنای حقیقی عشق در گل ها نهفته است . کسی که بکوشد صاحب گلیشود ، پژمردن زیبایی اش را هم خواهد دید . اما اگر به همین بسنده کند که گلیرا در دشتی بنگرد ، همواره با او خواهد ماند. چون آن گل با عصر هنگام ، با غروب خورشید ، با بوی زمین خیس و با ابرهای افق آمیخته است!